joeroowtrèsj

Onze liefde voor Ishtarmuziek werd al eerder *op deze blog bezongen, en dus is het maar normaal dat we op de D-day der Ishtarfanaten de loftrompet nogmaals van onder het stof halen. In deze dagen van gepaper, gezever en geblok houden wij ons vast aan het grootste bewijs dat het leven niet echt is en de wereld niet meer dan een verzinsel van een zieke god (en dat niet Platogewijs; Plato doet hier niets ter zake, maar we wilden even intelligent doen en Platogooglers lokken). Dat überbewijs van simulacra en ander onwijs grave woorden die wijzen op het onbestaan van onszelf, onze twijfels, onze miserie en onze sociale onaangepastheid is namelijk het Eurovisiesongfestival te Belgrado oftewel den Euwroosonk.

Het dient gezegd en u wist het misschien al langer, we zijn nogal een fout geval. Spijtig genoeg bedoelen we dat niet in de coole, sociaal aanvaarde zin van het woord. Nee, we zijn niet zo fout dat het weer goed wordt, we zijn werkelijk fout (sjans dat het geen oorlog is, doames en ieren, gochoow, tzoe wa geven). We worden door familieleden (goed bedoeld natuurlijk, en we zien hen werkelijk waar nog steeds graag) vergeleken met Sara (inderdaad! die Sara! en niet die van 't eind van 't seizoen). Bovendien zijn we steeds enorm populair op het einde van een schooljaar, wanneer mensen onze nota's nodig hebben ofwel wanneer mensen het telefoonnummer & andere randinfo wensen te bekomen van good-looking kennissen van ons. Terzijde willen ze (als 't interessant en spectaculair genoeg is) misschien ook nog wel weten hoe het EIGENLIJK NOG met ons gaat, om toch een gemeenschappelijk gespreksonderwerp te hebben bij een toekomstige hot date met de stud in kwestie. Tot daar wat frustratie.

Onze outlawpositie in dergelijk verdorven en egoïstische maatschappij is een van de redenen voor onze voorliefde voor den euwroosonk: gedeelde smart is halve smart en misfits zoals wijzelf zien we ook daar af en toe wel eens opduikelen. U ziet het op den openbare televies vandenavond.

Ten andere zien wij daar op 't Eurosongverhoog ook het ideaalbeeld waarnaar wij volgaarne wensen te streven, maar waarvan wij weten dat we het nooit zullen bereiken wegens te weinig karakter om aan de conformering en de eeuwige zucht om de goedkeuring der maatschappij te weerstaan: de überweirdo "who (om Luke Wilson in "The Family Stone" te citeren) flies the freak flag". Dit jaar is de überweirdo die ons welzeker kan krijgen, bezoldigd met de naam "Laka" (links op bovenstaande foto), en hij vertegenwoordigt het onvolprezen Bosnia&Herzegovina.

Het Bosnisch staat dan ook sinds deze week op ons lijstje van "nog te leren talen in dit leven" (daarop staan nu: 1. Swahili, 2. Spaans, 3. Duits, 4. Bosnisch; en daartussen moeten we ook nog eens ons Frans opvijzelen; druk druk). Het eerste Bosnisch woordje dat we bij deze leerden, is "pokusaj" oftewel "probeer". Zijn cd heet "zec" aka "konijn"*. Het Bosnisch klinkt zelfs mooier dan het Spaans, en dat wil veel zeggen voor ons. Bovendien leert Laka ons ook om verdraagzaam te zijn ten opzichte van kippen. Wij houden eigenlijk niet van kippen, hadden wel al drangskes om kippekes als voetbal te gebruiken, een drang enkel tegengehouden door onze schrik voor bek ende pluimen. In de video * ziet u waarom wij kippen nu als personen kunnen zien. Anyways, wij houden van Laka en wij werden er een beter mens door. Nu U nog! Bekijken dus die viddy. *


*En bij deze is ons levensdoel geslaagd: zelf intertekstualiteit creëren, m.a.w. een literaire traditie creëren waarin we onszelf dan kunnen plaatsen. Wat nu begonnen met de rest van ons leven?
*De 'human interest'-kant van deze blog dient ook dierenliefhebbers te lokken. Alles ter meerdere ere van de augurk, u begrijpt.
*Als u dan (indien het u belieft) op het onderlijnde woordje "video" klikt, dan komt u op de indrukwekkende video van het (voor ons althans) Eurosongwinnend liedje "Pokusaj".
*Vindt u het normaal dat wij tijdens het schrijven van deze log automatisch gaan denken aan haakjes voor bronvermeldingen en autoriteiten om naar te verwijzen? Op deze vraag is maar 1 antwoord: aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa