1. Het gebruiken van woorden (in onze blog of in real life home video) die we eigenlijk niet echt snappen. In dit proces geven we het woord een geheel nieuwe (volgens sommige zagers foutieve) wending mee. Wij hopen dan ook dat wij later in de taalhistorische studieën zullen worden vermeld als diegene die woorden als "contempleren" en "voos" nieuwe etymologische horizonten deden verkennen. Eat your heart out, Paul Cockx.
2. Het beantwoorden van mails over praktische afspraken met een glaasje teveel op. Zo sleuren we onze georganiseerde medemens mee in onze mental chaos. Het is volgaarne gedaan trouwens.
3. Het verzamelen van lege augurkpotten van Devos-Lemmens. Dit teneinde numero vier in een wetenschappelijke sfeer te kunnen volbrengen.
4. Observatie van de verkleuring van onze afwas en van de uitwasemingen van onze sokken. Elke avond beschrijven wij desbetreffende veranderingen in ons logboek.
5. Het behendigerwijs opnieuw aan mekaar lassen van BHV. Kunnen lassen is het summum van feminisme.
6. Een nieuwjaarsbrief bedenken over carotten en tapioca.
7. Onze kandidatuur stellen voor het OpenVLD-voorzitterschap.
8. De frase 'da's allemaal goed en wel, maar wat brengt het op' debiteren teneinde numero zeven te behalen.
[*9. Sterretjes (ja, asterisken, ja!) tussen vierkante haken plaatsen ter afsluiting van een blogbericht.]
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
da's allemaal goed en wel, maar wat brengt het op????
P.S.: Wem D.V. rulezzzzzzzzzzz!!!!
Een reactie posten