All's well that ends well*, zei ons vader zaliger altijd. Ons vader zaliger was de u misschien niet zo onbekende Will Shakespeare (wij mochten Shacky zeggen). Het zal u niet verbazen dat wij een tamelijk bekend vaderspersoon hebben, u heeft al van ons schrijftalent geproefd. Wij lopen daar echter niet mee te koop, met onze afstamming. Net zoals onze grote broer Nick Cave en ons kleine zusje Polly Jean dat ook niet in hun autobiografie zetten. Redenen te over: stalking door universiteitsprofessoren English Lit, onoprechte liefdesverklaringen van talloos écrivain raté destin raté, op café worden aangestaard door blonde groupies, gênante foto's op thesun.co.uk of jaloezie vanwege andere gevestigde auteurs (zo probeerde Hugo Claus, thans ook zaliger, ons uit de weg te ruimen om zo toch de eerste Belgische nobelprijswinnaar voor literatuur te worden sinds Maurice Maeterlinck; maar we vatten dat allemaal sportief op, competitie is nu eenmaal de aard van het kapitalistisch wereldsysteem). Enfin, het prentje wordt klaar voor u, lieve lezer. Doch, soms zijn wij, ondanks onze afstamming, wel eens onzeker over ons schrijftalent en dan denken wij aan de woorden van de Shacky: "Als ge iets goed wilt schrijven (of iets dat goede commentaren krijgt), dan moet ge altijd eindigen met een citaat uit mijn werk." Die wijze raad zijn wij nooit vergeten en vandaar: All's well that ends well.
*Als 'dochter van' is het artistiek verantwoord om nietsbetekenende woordaanpassingen te doen.
*Vandaag misschien wel wat moeilijk te geloven, maar op 24 juni in den vroegen vooravond zal dat hopelijk anders zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten