Wij houden van trends. We mogen dan al alternatieve en anti-consumerende mystici zijn die leven op augurken uit den hof en de geschriften van Mahatma Gandhi, toch houden we van trends. Niet zozeer van de trends zelf (want zelfs driekwartsbroeken, het groene boekje der Nieuwe Spellinghe, mannen met snorren, het onnozele extradure logo van Dirk Bikkembergs en de zing-dansende kwekkels van Steps waren ooit, jawel, trends), maar wel van het ''fenomeen" trends. De reden voor onze undying love voor trends?: ze gaan voorbij. En als een mens zich maar lang genoeg in zijn kamertje opsluit, kan zij/hij (want ja, we zijn ook feminist) de nieuwe single van Rihanna erg gemakkelijk ontlopen.
Een aantal tips voor het ontlopen van sjakosjenmuziek:
- shop enkel tussen twee minuten voor en twee minuten na het uur: dan is er reclame en nieuws en geen muziek op de radio van uw plaatselijke "Qmusic loving" superette
vier minuten is ruim voldoende voor het inslaan van voldoende augurken om het tot de volgende uurwisseling uit te houden
- vermijd hippe plaatsen zoals daar zijn alkoolschenkende etablissementen met hedendaagse cd's (ga liever naar De Leeuw, de recentste cd aldaar is er eentje van Engelbert Humperdink uit de good old sixties)
- vermijd begrafenissen van jonge overledenen
Tot zover de praktische rubriek van vandaag.
Dan willen we het nog hebben over een bepaalde groep in onze samenleving waardoor onze verdraagzaamheid haar grenzen leert kennen en zelfs (o jee) de verzuring durft te benaderen (maar we werken eraan en deze blog is onze therapie, maar goed, deze zin wordt veel te lang en we wilden zeggen over welke groep het hier gaat): de trendsetters. Want wat zijn trendsetters anders dan mensen met a) te veel tijd b) te veel geld c) oog- en oorkleppen (er is echt wel meer dan mode out there) d) een gebrek aan schaamtegevoel (want WHO the fuck komt erbij om als eerste te beginnen met maillotdracht onder een jeansminirok?)? Maar bon, we willen het er niet langer over hebben. Die frustratie is eruit nu.
Wij houden dus van trends omdat ze voorbij gaan. Daarom roepen wij op tot meer trends. We willen bijvoorbeeld dat oorlog een trend wordt, en examens (want die lijken op dit moment never-ending) en we willen dat verzuring een trend word. Er is te veel verzuring, en wij dachten zo, als verzuring een trend wordt, dan worden de mensen die verzuring naderhand beu. Zoals de gemiddelde Vlaming alles rap beu wordt (behalve de afleveringen van FC de Kampioenen; als god deze blog leest, maak aub van FC de Kampioenen een trend?). Wij willen niet dat alles een trend wordt. Wij willen bijvoorbeeld niet dat Thomas Vanderveken een trend wordt. Thomas is immers de permanente reïncarnatie van de schattigheid van Charlie Chaplin. Thomas moet tot het einde der tijden op het scherm blijven komen. Ook wensen wij dat wijde groene broeken nooit een trend worden en dat ook so-so-so-so-so-li-da-ri-teit van het trend-zijn bewaard blijft tot we de kleuter ontmoeten die de mensheid heeft geboetseerd (m.a.w.: until we meet our maker).
Deze blog staat ongetwijfeld vol onwaarheden en tegenstrijdigheden, such is life. Maar de essentie is de essentie. En als u liever verzuurd achterblijft in een wereld van trendsetters, kom dan niet meer terug naar hier!
Gegroet!
Een aantal tips voor het ontlopen van sjakosjenmuziek:
- shop enkel tussen twee minuten voor en twee minuten na het uur: dan is er reclame en nieuws en geen muziek op de radio van uw plaatselijke "Qmusic loving" superette
vier minuten is ruim voldoende voor het inslaan van voldoende augurken om het tot de volgende uurwisseling uit te houden
- vermijd hippe plaatsen zoals daar zijn alkoolschenkende etablissementen met hedendaagse cd's (ga liever naar De Leeuw, de recentste cd aldaar is er eentje van Engelbert Humperdink uit de good old sixties)
- vermijd begrafenissen van jonge overledenen
Tot zover de praktische rubriek van vandaag.
Dan willen we het nog hebben over een bepaalde groep in onze samenleving waardoor onze verdraagzaamheid haar grenzen leert kennen en zelfs (o jee) de verzuring durft te benaderen (maar we werken eraan en deze blog is onze therapie, maar goed, deze zin wordt veel te lang en we wilden zeggen over welke groep het hier gaat): de trendsetters. Want wat zijn trendsetters anders dan mensen met a) te veel tijd b) te veel geld c) oog- en oorkleppen (er is echt wel meer dan mode out there) d) een gebrek aan schaamtegevoel (want WHO the fuck komt erbij om als eerste te beginnen met maillotdracht onder een jeansminirok?)? Maar bon, we willen het er niet langer over hebben. Die frustratie is eruit nu.
Wij houden dus van trends omdat ze voorbij gaan. Daarom roepen wij op tot meer trends. We willen bijvoorbeeld dat oorlog een trend wordt, en examens (want die lijken op dit moment never-ending) en we willen dat verzuring een trend word. Er is te veel verzuring, en wij dachten zo, als verzuring een trend wordt, dan worden de mensen die verzuring naderhand beu. Zoals de gemiddelde Vlaming alles rap beu wordt (behalve de afleveringen van FC de Kampioenen; als god deze blog leest, maak aub van FC de Kampioenen een trend?). Wij willen niet dat alles een trend wordt. Wij willen bijvoorbeeld niet dat Thomas Vanderveken een trend wordt. Thomas is immers de permanente reïncarnatie van de schattigheid van Charlie Chaplin. Thomas moet tot het einde der tijden op het scherm blijven komen. Ook wensen wij dat wijde groene broeken nooit een trend worden en dat ook so-so-so-so-so-li-da-ri-teit van het trend-zijn bewaard blijft tot we de kleuter ontmoeten die de mensheid heeft geboetseerd (m.a.w.: until we meet our maker).
Deze blog staat ongetwijfeld vol onwaarheden en tegenstrijdigheden, such is life. Maar de essentie is de essentie. En als u liever verzuurd achterblijft in een wereld van trendsetters, kom dan niet meer terug naar hier!
Gegroet!
1 opmerking:
Joeeeeehoeeee!
Ik ben fan!
Een reactie posten